Foto: Quantum computer © CC BY-SA 4.0 – Ragsxl
Plat gezegd wonnen de geallieerden de Tweede Wereldoorlog door Alan Turing. De computerpionier kraakte de code waarmee de Duitse eenheden hun communicatie versleutelden. Hierdoor konden zij onopgemerkt meeluisteren en hun strategie aanpassen.
Die situatie dreigt zich weer voor te doen, maar nu zijn de kaarten opnieuw geschud. Wanneer we data versturen, worden die standaard door onze systemen cryptografisch versleuteld. Een aantal methoden waarmee dat gebeurt, is met de massale rekenkracht van quantumcomputers eenvoudig te kraken.
Ook al lukt dat misschien nu nog niet, alle gegevens die we vandaag digitaal uitwisselen, worden onderweg ergens afgetapt en opgeslagen. Die informatie kan op een later tijdstip worden ontcijferd. Voor kwaadwillende mogendheden zijn niet alleen staatsgeheimen interessant. De kleinste brokjes, schijnbaar onschuldige informatie kunnen, gecombineerd met andere informatie, leiden naar strategisch waardevolle bronnen.
Te weinig actie
De AIVD publiceerde vorig jaar een handleiding voor de overstap naar quantumveilige communicatie, samen met TNO en het Centrum Wiskunde & Informatica (CWI).
Ondanks deze en andere aanmoedigingen wordt in Nederland nog heel weinig actie ondernomen, constateert Dimitri van Esch. Hij is business consultant bij Quantum Amsterdam en CEO en oprichter van de Quantum Gateway Foundation. Deze organisatie maakt producten waarmee organisaties hun systemen onder meer kunnen doorlichten en beveiligen tegen aanvallen met quantumtechnologie. Het hele proces van opsporen en aanpassen van de kwetsbaarheden kost al snel tien tot vijftien jaar, is zijn ervaring. ‘Ik ben jaloers op Amerika, waar het Witte Huis eist dat organisaties binnen zes maanden een plan hebben en in 2030 quantumveilig zijn.’
